het hart zo moe
onder een uitgestrekte nacht
leidt de stilte
tot een nergens toe bewegen
met een naar binnen
gekeerde blik
en het hart zo moe
wil ze de slaap
van een onschuldig
kind dromen
dat het verdergaan
niet wordt ontnomen
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Zaterdag, december 18, 2010 10:40 |
| Daar denk ik vaak aan terug, toen het kind nog kind was! Veel liefs, dicky |
|
| Nummer 127 : | Vrijdag, december 17, 2010 13:28 |
| mooi mooi verhavert :-) B |
|
| Annemieke van der Ven: | Vrijdag, december 17, 2010 12:40 |
| Droefgeestig mooi... liefs.. |
|
| Anneke Bakker: | Vrijdag, december 17, 2010 09:39 |
| In beweging blijven lieve Tine en je hartje niet overbelasten. Een stille groet met veel liefs stuur ik je Anneke |
|
| esteban.: | Vrijdag, december 17, 2010 09:36 |
| Op een droefmooie manier geschreven Martine... liefs esteban |
|
| Yellow : | Vrijdag, december 17, 2010 08:30 |
| stilmakend Martine, groetjes | |
| milamber: | Vrijdag, december 17, 2010 07:31 |
| mooi | |
| windwhisper: | Vrijdag, december 17, 2010 07:26 |
| goede morgen Martine, een beetje melancholiek, maar wel een "dijk" van een schrijven lieve groet Cobie |
|
| Artifex: | Vrijdag, december 17, 2010 07:19 |
| Knap gedicht! Liefs, Artifex. |
|
| zomerkind: | Vrijdag, december 17, 2010 06:25 |
| mooi martine zo gevoelig meid:) liefs edje | |
Over dit gedicht
| Auteur: verhavert | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 december 2010 | ||
| Thema's: | ||