Geen D noch T…
Ik schrijf zinnen op papier,
zinnen van geven en van nemen.
Schrijfsels over muziek en hoop,
over leuke meisjes en schone kleren.
Mensen waarvan men wensen kan lezen
in hun blauwe ogen.
Zowel over mannen en vrouwen,
vogels en ijsberen.
Ik plak nogal veel flauwekul aan elkaar.
Mag je hier op reageren… ik hoop van wel.
Maar zeg geen rare zaken over vroeger,
of over, over…
over hoe mijn hel paars van kleur zou zijn
en een leven lang van zuipen hol van binnen.
En zo zijn er nog zoveel prinsesjes
waarover men kan spreken,
maar ik zal waarschijnlijk alleen maar kijken
en mijn lippen op elkaar kleven.
Vraag je je af waarom?
Vraag liever aan zij hoe ik mijn vel verkoop
aan hem wiens naam hier is geschreven.
(en zie hoe hij je pijn kan voelen)
nu zwijg ik passioneel voor even,
en zal nog maar eens vallen in herhaling.
Ik krabbel zinnen op papier,
zinloos en veel krankzinnige verhalen.
Begrepen…
esteban 18 December 2010