Hoop op een spiegel
Jij hoopte op mijn begrip.
Mijn egostrelend geluister
naar je bevestiging in verdriet.
Naar mijn vriendelijkheid als je
alleen zat maar ook dat deze eindigde
als je iemand anders had.
Jij hoopte op mijn aandacht tijdens verveling,
op mijn aanwezigheid gedurende jouw eenzaamheid.
Mijn gelach bij jou gelach.
Mijn gaan en komen als je het vroeg was voor jou genoeg.
Jij hoopte op elk aspect.
Behalve op mij.
Ik hoopte op jou.
Reacties op dit gedicht
| Trudy smits: | Zaterdag, december 18, 2010 23:17 |
| Een mooi gedicht over hoe mensen veel te veel met zichzelf bezig zijn en het goede aan zich voorbij laten gaan. | |
Over dit gedicht
| Auteur: my name | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 18 december 2010 | ||
| Thema's: | ||