PIJN
De mensen die mij lopend zien
Kijken neutraal, ze zien niets aan mij
Toch is al het vlees en bloed verdwenen
En paradeer ik slechts als bonk strengen voorbij
De zenuwen meneer, ach ja, natuurlijk
Onzekerheid is een naar begrip, da’s gis
Maar ze moeten toch iets zien, die lui
Want naar mijn gevoel is er iets behoorlijk mis
Zelfs mijn hart ligt daar op straat
Het klopt en schreeuwt en huilt het uit
Maar kom op, help me dan toch snel!
Nee, men komt niet, nergens een bemoedigend geluid
Ik functioneer wel, maar met moeite
Ik wil gewoon gelukkig zijn!
Ik ben de baas, maar mezelf niet
Kan een mens leven met zoveel pijn?
De eerste winter dat ik verlang
Naar het voorjaar en de zon
Dan kan ik eindelijk weer leven
Leven met jou? Als dat maar kon…..
Kijken neutraal, ze zien niets aan mij
Toch is al het vlees en bloed verdwenen
En paradeer ik slechts als bonk strengen voorbij
De zenuwen meneer, ach ja, natuurlijk
Onzekerheid is een naar begrip, da’s gis
Maar ze moeten toch iets zien, die lui
Want naar mijn gevoel is er iets behoorlijk mis
Zelfs mijn hart ligt daar op straat
Het klopt en schreeuwt en huilt het uit
Maar kom op, help me dan toch snel!
Nee, men komt niet, nergens een bemoedigend geluid
Ik functioneer wel, maar met moeite
Ik wil gewoon gelukkig zijn!
Ik ben de baas, maar mezelf niet
Kan een mens leven met zoveel pijn?
De eerste winter dat ik verlang
Naar het voorjaar en de zon
Dan kan ik eindelijk weer leven
Leven met jou? Als dat maar kon…..
Reacties op dit gedicht
| anne70: | Zaterdag, december 25, 2010 18:21 |
| Over dit gedicht hadden jullie het dus. Kan niets anders dan je een knuffel geven en hopen dat t beter voor je wordt | |
| brasjen: | Dinsdag, december 21, 2010 21:23 |
| ik voel je pijn.. niemand kan jou nu even helpen. na de regen en de kou komt de zonneschijn ook voor jou greetz brasjen | |
Over dit gedicht
| Auteur: De linkse hobbyist | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 21 december 2010 | ||
| Thema's: | ||