Die nacht
ik liep door het bos
en was helemaal alleen
ik zette me neer op het mos
en mijn hart was als steen
het doet me zoveel pijn
niet meer bij jou te zijn
ai het is al donker,het is nacht
ik word al thuis verwacht
ik krijg ook geen liefde thuis
mijn ma drinkt, mijn pa zit voor de buis
dus waarom ben ik nog in leven
kan iemand mij een antwoord geven
en was helemaal alleen
ik zette me neer op het mos
en mijn hart was als steen
het doet me zoveel pijn
niet meer bij jou te zijn
ai het is al donker,het is nacht
ik word al thuis verwacht
ik krijg ook geen liefde thuis
mijn ma drinkt, mijn pa zit voor de buis
dus waarom ben ik nog in leven
kan iemand mij een antwoord geven
Reacties op dit gedicht
| xavier: | Donderdag, mei 09, 2002 15:57 |
| ik liep ook door het bos en ik denk dat ik jou ben tegengekomen ik zag je zitten op het mos je leek wel te zijn bijgekomen het deed jou precies wel pijn op het mos zitten was uiteindelijk niet zo fijn je had er duidelijk meer van verwacht maar het was totaal niet zacht je ging naar huis met een broek zo groen als het mos van toen als je een wijze raad wil: was ze met persil (met de groete voor van adorp) |
|
| ikke: | Donderdag, mei 02, 2002 15:44 |
| je leeft voor jezelf,geniet van alle mooie dingen die het leven te bieden heeft,ookal lijkt het vaak of het leven alleen bestaat uit angst pijn en verdriet.er zijn ook nog zat mooie momenten in het leven!!probeer dus van die momenten te genieten!!!suc6 daarmee!!!!xxx ikke | |
| Spiegelbeeldje: | Donderdag, mei 02, 2002 15:30 |
| je leeft voor het geluk en de liefde die je kunt verkrijgen, en inderdaad, als je die even niet hebt, lijkt het ook net alsof ze er niet zijn... maar zoek ze niet te ver...! ze schuilen waar je ze niet verwacht, en ze wandelen vanzelf naar je toe, zet je hart maar vast open! sterkte, vivian |
|
Over dit gedicht
| Auteur: caronel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Susan | ||
| Gepubliceerd op: 02 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||