Spuugzat!
ik had het mezelf zo beloofd,
ik had moed en volhouding!
Maar of ik het toen had geloofd?
denk nu dat ik alleen maar ten onder ging...
Ik weet niet meer wat mij is,
weet niet meer of ik het wel kan,
het is steeds weer dat ik me vergis,
in de stuk van mijn toekomst plan...
Mijn geduld raakt op!
ik raak mijzelf kwijt.
ik ben gewoon doodop!
steeds weer dat gestreid...
met dat gejank en de hoofdpijn,
zachtjes en stil dat ik wegkwijn,
in ziel en hoop.
ik had moed en volhouding!
Maar of ik het toen had geloofd?
denk nu dat ik alleen maar ten onder ging...
Ik weet niet meer wat mij is,
weet niet meer of ik het wel kan,
het is steeds weer dat ik me vergis,
in de stuk van mijn toekomst plan...
Mijn geduld raakt op!
ik raak mijzelf kwijt.
ik ben gewoon doodop!
steeds weer dat gestreid...
met dat gejank en de hoofdpijn,
zachtjes en stil dat ik wegkwijn,
in ziel en hoop.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: *PinkTears* | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 december 2010 | ||
| Thema's: | ||