IN DE VALLEI VAN CHELIPPES

Het ruisen van de Bougainville
Is wat me nog het meest beviel.
Maar je kunt op landelijke rust niet vertrouwen
Want geen schepsel kan zijn bek houden.

Is het nog donker en schijnt de maan
Dan wekt ons al een verre haan.
De hond blaft omdat hij niet kan bijten,
En naast ons mekkeren de geiten.
Het is weer met de rust gedaan.

De bevloeing begint op gang te komen
en achter ons huisje langs te stromen.
De vliegen blijven om je hoofd zoemen.
Bijen gaan tenminste naar hun bloemen,
de vogels zingen luidkeels in de bomen.

Elke hond blaft hier voor twee;
De echo van de rots werkt mee.
De haan is nu geheel van slag
en kraait de godganse dag.
Waar maak je nu nog stilte mee.?

Schapen lopen blatend voorbij.
In de weg worden gaten geboord,
de stilte kan niet meer verstoord.
Alleen andere gasten worden niet gehoord.
Zeker omdat ze al zijn uitgemoord..
En de volgende , dat zijn wij.
Dan maken we pas echte stilte mee.