overtollig
overtollig
Je pookte de kachel aan
de vlammen sloegen de pan uit
jou ene glimlach
die ene kus
jou doordringende warmte
en dan
zoals een blad valt van zijn boom
liet je me los
was ik te veel
als een slecht geschreven tekst
als een doorkrast vel papier
vul ik jou handpalm op
kneed je me
nog even
tussen duim en wijsvinger
om dan met een gezwinde beweging
van jou losse pols
te verdwijnen
in diezelfde
veel te vlug
uitgebrande kachel
Je pookte de kachel aan
de vlammen sloegen de pan uit
jou ene glimlach
die ene kus
jou doordringende warmte
en dan
zoals een blad valt van zijn boom
liet je me los
was ik te veel
als een slecht geschreven tekst
als een doorkrast vel papier
vul ik jou handpalm op
kneed je me
nog even
tussen duim en wijsvinger
om dan met een gezwinde beweging
van jou losse pols
te verdwijnen
in diezelfde
veel te vlug
uitgebrande kachel
Reacties op dit gedicht
| Hanneke Eirinn: | Donderdag, mei 02, 2002 17:53 |
| te verdwijnen in hetzelfde veel te snel uitgebrande vuur.. maar okay, ik krijg vervelende neigingen op deze site.. mooi gedicht.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Berten | 
|
|
| Gecontroleerd door: caroline | ||
| Gepubliceerd op: 02 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||