Nooit geweend, maar ...
Op mijn kamer kreeg ik het te horen
je was dood
dit was niet wat ik wou horen
maar door mijn moeder
kon ik het al raden
Niet geweend
en het was toch zo verschrikkelijk
mijn beste vriend, steun en toeverlaat kwijt
misschien mijn hardste tijd
Nooit geweend
maar toch blijven denken
en verschieten als ik eraan dacht
na 3 maanden
nog altijd 'de dood' blijven voelen
Ook al is het nu ver weg
toch als er weer iets ergens geschreven staat
word ik verdrietig
en komen alle herinneringen terug boven
Over dit gedicht
| Auteur: gedichtenlady |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 december 2010 | ||
| Thema's: | ||