De depressie
je opent je ogen
weer een nieuwe dag
de stralende zon
begroet je met haar stralende lach
maar wat doet het er toe
langzaam strompel je naar beneden
zet je de koffiepot aan
het hele huis in luttele seconden
gehuld in de warme geur van koffie
maar wat doet het er toe
je ploft op de bank
de klok wijst nog geen tien uur aan
nieuwe dag is nog maar net begonnen
het lange zitten is van start gegaan
wachtend op de avond
tijd om naar bed te gaan
wachten tot de nacht voorbij is
en je weer op kunt staan
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 december 2010 | ||
| Thema's: | ||