Mosterd...
De witte hemel vertoonde rode kronkellijnen,
waardoor een gouden gloed scheen,
met in het centrum drie figuren:
een oude, getekende grijsaard,
glorierijk geflankeerd door
twee gulden engelen.
De bebaarde, respectabele grijsaard
sprak mij vol emotie toe:
"Vriend, voor u alleen maak ik deze verschijning."
Vol van devotie en deemoed was ik toen,
daar een hemelse figuur aan mij verscheen,
in volle glorie nog wel!
Maar waren er niet reeds eerder
voortekenen? Net als Abraham en Jozef
was ik decennialang kinderloos!
De gegroefde man sprak: "Vriend,
ik, Abraham, schenk u dit gift."
Een mosterdpot...
waardoor een gouden gloed scheen,
met in het centrum drie figuren:
een oude, getekende grijsaard,
glorierijk geflankeerd door
twee gulden engelen.
De bebaarde, respectabele grijsaard
sprak mij vol emotie toe:
"Vriend, voor u alleen maak ik deze verschijning."
Vol van devotie en deemoed was ik toen,
daar een hemelse figuur aan mij verscheen,
in volle glorie nog wel!
Maar waren er niet reeds eerder
voortekenen? Net als Abraham en Jozef
was ik decennialang kinderloos!
De gegroefde man sprak: "Vriend,
ik, Abraham, schenk u dit gift."
Een mosterdpot...
Reacties op dit gedicht
| annelies dewaele: | Maandag, augustus 26, 2002 11:28 |
| haha grappig |
|
| free: | Donderdag, mei 02, 2002 22:24 |
| maar abraham weet wél waar hij de mosterd haalt..... liefs free |
|
| MayadeBij: | Donderdag, mei 02, 2002 19:26 |
| Ahahaha! Achossie, ze hebben mij ook met een pot Honing weggestuurd.. | |
