klootzak!
als ik aan jou denk
voel ik woede in mij omhoog komen
en als ik stiekem jou foto bekijk
beginnen de tranen te stromen..
waar was je gebleven
in dat vroegere o zo mooie perfecte beeld
met 2 liefhebbende ouders en kinderen
was je er zo snel door verveeld?
Door liefde buiten de deur te zoeken
en egoistisch te denken en te zijn
hoe kon je ons zo achterlaten
overdonderd door vragen en pijn..
maar 1 keer ons verlaten vond jij niet genoeg
en nu probeerde jij het met een grotere stap
een overdosis pillen en een fles alcohol
dat was de volgende klap..
het vertrouwen heb jij beschadigd
door alles wat jij hebt gedaan
hoe kan je mensen zo behandelen
en je eigen kinderen niet meer zien staan..
Ik heb je vaker vergeven
maar het is voor mij nu echt genoeg
had je er als vader maar voor ons moeten zijn
en niet als een egocentrische klootzak,
want dat is precies hoe jij je gedroeg!
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: *silliej* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 30 december 2010 | ||
| Thema's: | ||