oudjaar
het behang verscheurend
dragen dagen van gisteren
het fluisteren van laatste uren
´ik hou van je´
- tijd wordt vergeten
vervaagt, struikelt -
net hier
bij deze foto
van moeders keuken
waren tranen bitter
vlekken op ´t tapijt
vader heeft ze gefilmd
en een tape loopt
vanuit het verleden
toen wij weenden
van geluk, ik mij verslikte
in al het andere van ons.
sunset
Furstenwalde, 31-12-2010
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Zondag, januari 02, 2011 17:50 |
| Dank voor de fijne reacties van het afgelopen jaar, en alle goeds voor de toekomst gewenst! liefs, Quicksilver |
|
| Innerchild: | Vrijdag, december 31, 2010 19:23 |
| Beste wensen voor 2011 ! | |
| Nummer 127 : | Vrijdag, december 31, 2010 16:33 |
| terugdenken, het beste wat je kan met nieuwjaar, en soms het ergste B |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 31 december 2010 | ||
| Thema's: | ||