Zegen
Zegen
Wanneer het regent en buiten alles wordt gewassen
alles van vuil en stoffen word ont daan
voel ik een drang om op de groene grassen
en tussen boom en struiken te gaan staan
Keer mijn gezicht naar boven,naar de regen
wil ook gewassen
dat ik van zonden wordt ontdaan
ik bid me schoon,en vraag aan God zijn zegen.
Een druppel...regen uit zijn handen
zo zuiver is hij met mijn lot begaan
De aarde laaft zich aan zijn zegen
en al wat leeft drinkt met genot
geef je gelaten ,aan die regen
want al wat leefd en bloeit,behoord aan God.
Wanneer het regent en buiten alles wordt gewassen
alles van vuil en stoffen word ont daan
voel ik een drang om op de groene grassen
en tussen boom en struiken te gaan staan
Keer mijn gezicht naar boven,naar de regen
wil ook gewassen
dat ik van zonden wordt ontdaan
ik bid me schoon,en vraag aan God zijn zegen.
Een druppel...regen uit zijn handen
zo zuiver is hij met mijn lot begaan
De aarde laaft zich aan zijn zegen
en al wat leeft drinkt met genot
geef je gelaten ,aan die regen
want al wat leefd en bloeit,behoord aan God.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Vrijdag, mei 03, 2002 01:59 |
| zegen is water op mijn hoofd en een hand die regen beloofd, opdat wij zuiver zijn als water, zonnig worden als wat later, groetje, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: B.Koppe | 
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 02 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||