jij hebt jezelf losgelaten
Moederloos alleen,
betrekt mijn gezicht,
tot voorbijgetrokken donder,
Mijn ogen zien
een duurzame zonnegloed,
terwijl jij langzaam,
maar toch veel te snel,
verdwijnt achter het kanten gordijn
van jouw ingetogen liefde,
Jouw ogen,
zijn niet langer van jou,
en jouw lichaam,
behoort jou niet meer toe.
Jij hebt jezelf losgelaten
in de schaduwen
van jouw leven.
betrekt mijn gezicht,
tot voorbijgetrokken donder,
Mijn ogen zien
een duurzame zonnegloed,
terwijl jij langzaam,
maar toch veel te snel,
verdwijnt achter het kanten gordijn
van jouw ingetogen liefde,
Jouw ogen,
zijn niet langer van jou,
en jouw lichaam,
behoort jou niet meer toe.
Jij hebt jezelf losgelaten
in de schaduwen
van jouw leven.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: SFelice | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 2011 | ||
| Thema's: | ||