kijken van binnen.
zo even een kijkje van binnen,
verwardheid en onzekerheid.
kan ik de troost en liefde
wel blijven geven?
terwijl het zo onstuimig is
in mijn eigen leven?
maar als ik er ben
bij de persoon
die de hand naar mij reikt,
pak ik deze, vol overgave
en voel me zo blij,
want dat hoort bij mij.
kom ik thuis, uitgeput
en mijn hoofd zo vol,
voel ik zijn armen om me heen,
hoef ik niets uit te leggen
hoef ook niets te zeggen.
voel me niet meer zo
intens alleen