Hopen
Hopen
Ik loop over straat, het is stil en koud,
maar dit zijn de nachten waar ik zo van houd.
Ik denk aan alles wat er is gebeurd,
aan de dag dat jij weg ging,
aan de dagen dat ik zo om jou heb getreurd.
Langzaam glijdt er een traan over me wang,
ik lijk zo sterk, maar ben zo bang.
Ik zak op de grond en me tranen blijven lopen.
Waarom? Waarom blijf ik nog hopen?
Dat jij op een dag terug zal komen!!!
Ik loop over straat, het is stil en koud,
maar dit zijn de nachten waar ik zo van houd.
Ik denk aan alles wat er is gebeurd,
aan de dag dat jij weg ging,
aan de dagen dat ik zo om jou heb getreurd.
Langzaam glijdt er een traan over me wang,
ik lijk zo sterk, maar ben zo bang.
Ik zak op de grond en me tranen blijven lopen.
Waarom? Waarom blijf ik nog hopen?
Dat jij op een dag terug zal komen!!!
Reacties op dit gedicht
| Nummer 127 : | Zondag, januari 02, 2011 20:23 |
| jouw geluk zal op een dag wel komen, verwacht of plots. intussen kun je alleen dromen, en daar is niets mis mee! alleen, het kan zo pijn doen... Bartxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: meisje1991 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 02 januari 2011 | ||
| Thema's: | ||