verdwenen
verdwijnen
ik wil soms ,
even verdwijnen,
onder mijn lakens,
achter mijn gordijnen!
maar wel stilletjes kijken,
naar de vogeltjes
die zo vrolijk fluiten.
en op mijn voedertafel
neer gaan strijken.
sombere gedachten
zullen daardoor
mijn pijnen verzachten.
Het is nu alleen nog even..
op de lente wachten!!!
( wie kent dit gevoel ???)
Reacties op dit gedicht
| entropy: | Maandag, januari 03, 2011 00:54 |
| Mwah kan me er wel wat bij voorstellen. Sterkte! :) | |
| *silliej*: | Zondag, januari 02, 2011 20:19 |
| het ken het wel ja.. duurt nu alleen zo lang voor de lente er weer is ;) dikke knuf |
|
| Nummer 127 : | Zondag, januari 02, 2011 20:11 |
| kennen ja ja, hopen naar zeer zeer, verlangend langen ow yeah... | |
Over dit gedicht
| Auteur: jackie lokker | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 02 januari 2011 | ||
| Thema's: | ||