het land dat leeft

de tuin zuchtte zwaar onder de hangende wolken
de takken dropen een voor een af in dit tijdsbestek
vroegrijpe vruchten waren niet van plan af te vallen

er wordt wat af gescharreld door bij-de-tijdse boeren
een klederdrachtige vrouw knielt en moddert wat aan
op-en-neer-springend jong grut verzette de zinnen

aardbeesies met rode wangetjes waren druk doende
voor anderen was het meer komkommertijd, leek het
de ontgroende asperges lieten hun kop niet meer zien

af en toe kwam een fietser eigengereide jam vragen
het was voor de rest uitgestorven, op wat grootjes na
een kluitje aangeschotenen ging er als hazen vandoor

Geschreven door

mucho

Reacties op dit gedicht

mucho vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

spring-in-het-veld:	Dinsdag, januari 04, 2011 13:38
hihi, en de een die speelde fluitefluitefluit en de and`re blies de aftrommmm.. poing weer even een mooie bijgelezen, gelukkig nieuwjaar trouwens :D

Nummer 127 :	Maandag, januari 03, 2011 20:38
boeiend, verfrissend origineel schrijven :-) Bart

Peter van Tiel:	Maandag, januari 03, 2011 17:48
Het leest wel landschappelijk, ja. Fijne avond. Groetjes, Peter.

gedachtenkracht:	Maandag, januari 03, 2011 17:47
de beste wensen

moongirl1982:	Maandag, januari 03, 2011 17:27
veel goeds voor het nieuwe jaar

Quicksilver:	Maandag, januari 03, 2011 15:11
Wauw wat een prachtig verhelderend gedicht, in het land dat leeft;) liefs,dicky

landschappelijke mucho:	Maandag, januari 03, 2011 13:22
ik heb de wereld in me bolletje:)

switi lobi:	Maandag, januari 03, 2011 13:19
Die wolken gaan vanzelf weg en dan is het weer heerlijk buiten :) Wow mucho!

Over dit gedicht

Auteur: mucho
Gecontroleerd door: maneschijn
Gepubliceerd op: 03 januari 2011
Thema's: [Natuur] [Geluk] [Nieuwjaar]