Zijn
24 uur,
De nacht ontwikkeld zich
van avondroze tot zachte neonlichten,
hier, ver boven de wolken
soms wil ik niet meer dan alleen met je zijn
verdwaald in gisteren, versmolten in uren, minuten,
tijd die maar niet over gaat
verscholen tussen dekens en je eeuwige glimlach,
ontstaan buikfeestjes van zuurstokroze vlinders,
fladderend, zonder grip
hier kan ik zijn
Reacties op dit gedicht
| september: | Donderdag, oktober 29, 2015 23:03 |
| Wat mooi :) Liefs |
|
| johannijmeijer: | Maandag, januari 03, 2011 21:22 |
| prachtig | |
Over dit gedicht
| Auteur: Evi | 
|
|
| Gecontroleerd door: de Diana | ||
| Gepubliceerd op: 03 januari 2011 | ||
| Thema's: | ||