Een mysterie
nu zoveel jaren later
is het nog steeds een mysterie
hoe waren we ooit zo vertrouwd
stonden zo ver van elkaar vandaan
terwijl we nog altijd naast elkaar staan
zelfs nu de afstand groter is
je woorden hoe kort ze ook zijn
voelen nog altijd als een warme deken
die overbodig zijn tijdens een zwoele nacht
mijn verliefdheid deed iets raars met me
langzamerhand trad ik uit mezelf
werd het ware leven een droom
die ik samen met jou
altijd alleen heb gedroomd
en wakker worden
lijkt nog steeds niet te lukken
Reacties op dit gedicht
| Odypody: | Woensdag, januari 05, 2011 20:41 |
| fijn en dromerig geschreven. Gr, ody |
|
| ninodepino: | Woensdag, januari 05, 2011 16:33 |
| mooi! mvg, |
|
| Nummer 127 : | Woensdag, januari 05, 2011 16:21 |
| mooi hoor Dreamlover, blijf maar genieten van alle geluk geweest, bezig en komend Bart |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 05 januari 2011 | ||
| Thema's: | ||