vroeger leek alles beter,
leek alles zo veel makkelijker te gaan.
deed ik geen moeite,
voor een pijnloos bestaan.
dacht ik dat de wereld nog,
hartvormig was.
een liefdevol bestaan,
men moeder die me sprookjes voor las.

maar alles is veranderd,
ik heb zoveel meegemaakt.
gebroken hart gebroken ziel,
men long die in de knoop raakt.
ik begon met roken,
door een gebroken hart.
wou niet meer verder leven,
voelde alleen nog smart.

door ben ik toch gegaan,
opnieuw een leven opgebouwd.
ook al mis ik soms vroeger,
ik ben niet de gene die erom rouwt.
en door ben ik gelopen,
op dat pad vol ongeluk.
door gelopen,
hopend op dat sprankje geluk.