haastig leven
toen sneeuw
en ijs inspeelde
op de gejaagdheid
die anders heerst
haastig leven
met rood aangelopen zicht
verloren lag te hijgen
onder het roerloze
heb ik mezelf
eenzelvig weergevonden
tussen wolken
water en bomen
Reacties op dit gedicht
| zomerkind: | Zaterdag, januari 08, 2011 06:30 |
| mooi plaatje martine liep je daar maar :) liefs edje | |
| windwhisper: | Vrijdag, januari 07, 2011 14:52 |
| ik vind het naast mysterieus erg mooi en aansprekend Martine, : jezelf vinden: is een kunst op zich lieve groet Cobie wat later dan anders, de griep hield me te bedde |
|
| Yellow : | Vrijdag, januari 07, 2011 13:24 |
| soms heb je die rust nodig, gelukkig kan je tot rust komen in de natuur, mooi verwoord, groetjes |
|
| Elinora: | Vrijdag, januari 07, 2011 11:12 |
| onthaasten op comando van de weergoden..jezelf terugtrekken in je eigen holletje, kaarsjes aan..wijntje erbij..hoe gezellig kan dat zijn? fijne dag nog Martine..! liefs, Lin |
|
| trucker klaas: | Vrijdag, januari 07, 2011 08:01 |
| even terugschakelen naar een beheersbaar bewegen .... dan kom je jezelf weer tegen :) groet ,klaas |
|
| youkie: | Vrijdag, januari 07, 2011 07:22 |
| nu de meesten deden het rustig aan waren niet meer zo gehaast en dit kwam door dat prachtig sneeuwtapijt fijne dag |
|
| Nummer 127 : | Vrijdag, januari 07, 2011 02:20 |
| okeej... dus je bent niet te spreken over de sneeuw die nu langzaam verdwijnt! ach wat, die komt nog terug, de winter is pas begonnen ;) Bart |
|
| David Matser: | Vrijdag, januari 07, 2011 01:27 |
| Prachtig verwoord, en het is wel goed inderdaad, dat het openbare leven af en toe eens even gewoon stil ligt. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: verhavert | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 januari 2011 | ||
| Thema's: | ||