hoezo gestoord
Ik voel me als een vlinder
die in een web gevangen zit
en dan veeg ik mijn tranen weg
want ik ben zo breekbaar
gaat het wel goed met me
want dit zijn mijn laatste woorden
die ik spreken zal
ik voel me eenzaam en alleen
de liefde is niet te vinden
bang voor wat komen gaat
steeds maar dingen in me hoofd
stemmingswisselingen blijven komen
ik weet het niet meer
dus laat me maar gaan
ook al hou ik van jullie
Reacties op dit gedicht
| Henk Dekkers: | Maandag, april 06, 2015 21:01 |
| Mooi hoor | |
| Nummer 127 : | Zondag, januari 09, 2011 20:15 |
| geef toe aan de stemmingswisselingen, ze zijn wie je bent. nee tegen medicatie! de medische wereld hervormd! lang leve naturel, niets mis mee! | |
| spring-in-het-veld: | Zondag, januari 09, 2011 17:35 |
| ga maar eens bij maRose lezen,liefde in ruimste zin, zomerkind kreeg het er ook warm van, waarom jij niet he? Doe maar eens, een beetje verdiepen in anderen, dan ben je niet zo op jezelf gefocust, wie weet doet het je goed? sterkte |
|
| mucho: | Zondag, januari 09, 2011 16:24 |
| heerlijk, zo een bordje op de deur niet storen a.u.b. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tulpje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 09 januari 2011 | ||
| Thema's: | ||