Papa.
Ik ben niet perfect
En zal dat ook nooit zijn
Ik weet dat ik anders ben
Dat komt door alle pijn.
En jij maakt het er niet beter op
Me afkraken op het moment dat ik bijna val,
Niet meer weet wat ik moet doen
Zodat ik telkens eindig in een dal.
Kun je accepteren dat ik zo ben?
Niet het perfecte meisje zoals jij wil
Papa, alsjeblieft
Ben gewoon maar stil.
Mij afkraken hoeft echt niet
Dat doe ik mezelf al te veel
Geloof me als ik zeg
Dat ik geen spelletje met je speel.
Ik probeer het echt
Om perfect te zijn
Maar weetje papa,
Het doet me te veel pijn.
Papa, wie ik ben moet je accepteren
Of probeer het in ieder geval te leren.
En zal dat ook nooit zijn
Ik weet dat ik anders ben
Dat komt door alle pijn.
En jij maakt het er niet beter op
Me afkraken op het moment dat ik bijna val,
Niet meer weet wat ik moet doen
Zodat ik telkens eindig in een dal.
Kun je accepteren dat ik zo ben?
Niet het perfecte meisje zoals jij wil
Papa, alsjeblieft
Ben gewoon maar stil.
Mij afkraken hoeft echt niet
Dat doe ik mezelf al te veel
Geloof me als ik zeg
Dat ik geen spelletje met je speel.
Ik probeer het echt
Om perfect te zijn
Maar weetje papa,
Het doet me te veel pijn.
Papa, wie ik ben moet je accepteren
Of probeer het in ieder geval te leren.
Reacties op dit gedicht
| Nummer 127 : | Zondag, januari 09, 2011 16:59 |
| acceptatie voor een betere wereld! | |
| zomerkind: | Zondag, januari 09, 2011 16:09 |
| nou pa luister naar je dochter man:) sterkte doodmeisje gr edje | |
Over dit gedicht
| Auteur: aDeathGirl | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 09 januari 2011 | ||
| Thema's: | ||