Het geluk komt niet vanzelf naar je toe,
maar dit word ik wel een beetje moe.
Elke keer opnieuw voor de gek gehouden,
gekraakt nadat ik weer vertrouwen opbouwde.
Diezelfde leugens diezelfde woorden,
het zal me op een dag nog eens vermoorden.
Ik begin te twijfelen aan wie ik echt ben,
men gedachten veraden me als ik de wereld uit ren.
Ik sta bij de hemelpoort,
en val dan weer zachtjes overboord.
Terug op de begaande grond,
waar ik opnieuw helemaal alleen stond.