Een hele tijd geleden,
Heb ik eens tot God gebeden.

Dingen om me heen leken tot me te spreken,
Maar het herkennen en weten.

Die dingen gaan verwoorden,
Ik ben op zoek gegaan naar antwoorden.

God heeft iets moois met me voor,
Maar 't is soms een hel, maar ik ga door.

Mensen die ik leer kennen en ontmoet,
Het doet me wel heel goed.

Maar hun gevoelens en levens, ze zijn een open boek,
Ik kan het niet sluiten dat doek.

Mijn taak hier op aard,
't Neemt een vaart.

Waarschuwingen en toekomst beelden,
Ik moet ze doorgeven en da's geen weelde.

Maar pijn en smart,
Da's ook mijn part.

Ik poog me af te sluiten,
Mijn hart heeft ook luiken.

Maar, 't lukt niet altijd en is niet altijd simpel,
Zoals het water met zijn uitdeinende rimpel.

God, je vraagt wel veel van mij?
Dit alleen dragen, is er geen wij?

Ik beloof je God, mijn Heer,
Jouw woord is mijn leer.

Het is niet aan mij om te oordelen,
Ik heb geen voordelen.

Jij draagt het me op,
't Is zoals een job.

Vader, geef me dagelijks de kracht,
Om goed te spreken en doen, zoals jij dat verwacht.

Meer kan ik echt niet vragen,
Heer, sta me bij in deze dagen!