Zenuwen
Ik was zo zenuwachtig
aan het trillen, krampachtig
Ik durfde het niet goed
je zeggen, hoe het voelt.
Toen heb ik het je verteld
ik voelde me opgelucht, een held.
Je voelde hetzelfde voor mij
maakte al mijn twijfels vrij.
Je maakte men twijfel lichter
je keek me aan, kwam dichter.
Ik keek naar je ogen
je gezicht en je haar, hadden me niet belogen.
Ze raakten elkaar toen
jouw lippen op de mijne, meer dan een zoen
Ik wist het toen, ik was er bij
ik was van jou en jij van mij.
aan het trillen, krampachtig
Ik durfde het niet goed
je zeggen, hoe het voelt.
Toen heb ik het je verteld
ik voelde me opgelucht, een held.
Je voelde hetzelfde voor mij
maakte al mijn twijfels vrij.
Je maakte men twijfel lichter
je keek me aan, kwam dichter.
Ik keek naar je ogen
je gezicht en je haar, hadden me niet belogen.
Ze raakten elkaar toen
jouw lippen op de mijne, meer dan een zoen
Ik wist het toen, ik was er bij
ik was van jou en jij van mij.
Over dit gedicht
| Auteur: Bart77 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 11 januari 2011 | ||
| Thema's: | ||