Limericks - - - PABO

Het is ooit eens begonnen met onderstaande limerick wat ik geschreven had voor een vriendin van mij. Deze limerick inspireerde me om over mijn vrienden van de PABO eens een limerick te schrijven. De limericks gaan over iets wat we meegemaakt hebben op school en zal niet voor iedereen duidelijk zijn. Toch wil ik ze graag delen!

Er was eens een gast die heet Boeie.
Hij sliep tussen de schapen en koeien.
Hij zoende met Twist,
maar zij had beslist:
Dat de liefde niet verder mocht groeien!






Er was eens een meisje met krullen.
Die wil nog wel eens hard brullen.
Wat men ook hoort,
de rust is verstoord:
Want ze blijft ongestoord steeds maar lullen!

Het volgende meisje herken je meteen
Zij liep steeds om het gebouw heen
De weg was ze kwijt,
toen vroeg ze met spijt:
Maar, maar we moeten toch daar heen?

Er was eens een meisje in Zoetermeer.
Ze viel van haar fiets af deze keer.
Op het schoolplein,
begon toen de gein:
Want zelfs nu doet haar pols nog zeer!

Het is tijd voor het meisje uit Leiden.
Die op school zorgde voor leuke tijden.
Ze stopte toen plots,
en is nog steeds trots:
Maar de school wil ze liever vermijden!