13 Januari 2011
niemand die kent de nacht
met hetzelfde gedacht
noch het verdriet dat ze had
oneer haar aangedaan
mag niemand voorbijgaan
huil allemaal en heb spijt
voor iemand die je hebt gekend
maar waar je nooit een moment
aan gespendeerd hebt je bent
ondankbaar
voor het niet nemen van de kans
met die iemand nog een dans
te hebben voordat die kans
weer verdwijnt
niemand deelt in de pracht
of verdient meer aandacht
dan zij die nu ervoor heeft
gezorgd dat ze eindelijk zweeft
RIP
Reacties op dit gedicht
| Jacky Van den Berghe: | Zaterdag, januari 15, 2011 01:41 |
| Och, als we teveel doen, doen we soms nog teweinig! Veel warmte en sterkte gewenst, Jacky |
|
| TMG: | Vrijdag, januari 14, 2011 17:01 |
| mooi omschreven... verwarring, hopen emoties, waarom,...bij ''n overlijden dat niemand ooit echt goed zal kunnen plaatsen. sterkte Bart, Liefs, Tuomas |
|
| Quicksilver: | Vrijdag, januari 14, 2011 15:21 |
| Dat is zo, niemand kent die nacht met dezelfde gedachte. Intens schrijven weer van je Bart! dikke knuff dicky |
|
| Autumn2: | Vrijdag, januari 14, 2011 14:55 |
| Om even stil van te worden...en stil bij te staan. Knap weergegeven! Sterkte gewenstx | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, januari 14, 2011 14:40 |
| wat heb je dit mooi verwoord ook sterkte gewenst hoor gr.janny |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nummer 127 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Christa | ||
| Gepubliceerd op: 14 januari 2011 | ||
| Thema's: | ||