Mijn eigen gemaakte regen
Mijn eigen gemaakte regen
Met mijn ogen dicht geknepen,
lig ik met mijn rug op de grond.
Zie ik de wereld, stom vergeten
dat mijn toekomst vandaag komt.
Ik zie mijn herinnering vliegen,
langs mijn ooglid en erdoorheen.
Zo blijf ik toch maar roerloos liggen,
want waar gaat dit nu toch heen.
Ik voel de kilte van de kou
en de warmte van de radiator,
die mijn dromenvanger doet bewegen
zonder dat ik er nog naar kijk.
Ik voelde mij alsof het regende.
Niet een dag maar al maanden lang.
Zo voelde ik mijn wangen
en van deze werd ik plotseling zo bang.
Die regen, die kwam uit mij!
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: bright-butterfly! | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 14 januari 2011 | ||
| Thema's: | ||