Mijmering
lieve mama
ik heb je zo lief
het doet me pijn om je zo te zien
zo kwetsbaar , zo teer
je handen gevouwen in je schoot
kijk je mij aan vol wanhoop
voor wat komen gaat
je bent bang voor de toekomst
dat doet mij veel verdriet
de pijn staat te lezen op je gezicht
je ogen vragend op mij gericht
je weet , je kan het niet meer alleen
maar weet dat ik altijd naast je sta
al gaat het soms ook moeilijk
waarheen je weg ook voert
ik geef je steeds weer nieuwe moed
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zaterdag, januari 15, 2011 18:32 |
| een dochter wordt je derde hand, een verder reikend weidser oog, een hoger dan ooit had kunnen denken toch verband hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: angelke38 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 15 januari 2011 | ||
| Thema's: | ||