Zonder moeder verder(kanker)
Lijden, lijden, lijden,
Alsmaar strijden.
Tegen een ziekte waar je het eind niet van weet,
Te weten dat er een moeilijke tijd aanbreekt.
En met die aanlooptijd,
Komt dan toch eens dat afscheid.
Iets waar je liever niet aan denkt,
En wat je niemand schenkt.
Veel liefde doet haar goed,
Voordat ze straks haar ogen dichtdoet.
Dan is daar dat gemis,
Wat niet te dragen is.
Zonder moeder verdergaan,
En jij moet door met te bestaan.
Zoveel woorden,
Die je hart doorboorden.
Reacties op dit gedicht
| Harmke Breman: | Zondag, januari 16, 2011 20:02 |
| dit heb ik geschreven na aanlijding van het overlijden van mijn tante | |
| geen ene mucho: | Zondag, januari 16, 2011 17:17 |
| dat is me wat veel sterkte de komende tijd maar liefs, |
|
| ellekva: | Zondag, januari 16, 2011 16:45 |
| heel mooi verwoord.. sterkte | |
| youkie: | Zondag, januari 16, 2011 15:50 |
| ik wensje veel sterkte lieve groet |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Harmke Breman | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 16 januari 2011 | ||
| Thema's: | ||