Gewroken.
ze hult zich om mij
de vleesgeworden deken
van mijn gedachten
en gooit me van de daken
als het vodje lichaam dat
nachtenlang bleef kleven
omdat ik haar leefde
in de belichaming van
deze waan
zint haar eind zich
een wraaktocht
binnen in mij
Reacties op dit gedicht
| Miss_AngelOfFire: | Maandag, december 22, 2014 02:06 |
| Heel krachtige woorden. Graag gelezen Angel |
|
| Nummer 127 : | Maandag, januari 17, 2011 11:18 |
| amai wat een sterk gedicht! Bart |
|
| kaatje kater: | Maandag, januari 17, 2011 10:55 |
| dit gedicht lijkt bol te staan van betekenis. maar volgens mij is het meeste '' schall und rauch''. op de keper beschouwd (mijn keper dan) blijft 1 mooie regel staan: het vodje lichaam dat nachtenlang bleef kleven |
|
| freaky family: | Maandag, januari 17, 2011 10:11 |
| schat, ik ga een gezellig stukje wandelen met het hondje je bent er nog als ik straks terugkom?:S |
|
| windwhisper: | Maandag, januari 17, 2011 04:53 |
| heftig dat zeker lieve groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Imogen | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 januari 2011 | ||
| Thema's: | ||