Maanden zwerf ik
Maanden zwerf ik
door een gewichtloos zijn
en draag het juk geduldig
dat drukt op mijn pijn
toch komt er een dag
dan zal ik het leven volop vieren
tot zolang blijft het als
met een klein schepje
op een landgoed tuinieren
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Donderdag, juni 09, 2011 18:40 |
| heel mooi geniet van iedere dag en zeker als jou mooie dagen nog gaan komen | |
| Hans Winter: | Woensdag, januari 19, 2011 18:15 |
| maak je plekje tot je stekje mooi, een zomaar ergens begonnen wondertje voor wie het zien wil ten tooi hans |
|
| Hilly N: | Woensdag, januari 19, 2011 08:01 |
| Ja, die dag komt meis. Lieve groet, Hilly |
|
| Sunna: | Dinsdag, januari 18, 2011 20:48 |
| Mooi, veel succes met het tuinieren. S. |
|
| chibie: | Dinsdag, januari 18, 2011 19:26 |
| een goede werk meditatie is nooit weg! groet chibie |
|
| verhavert: | Dinsdag, januari 18, 2011 19:08 |
| dikke knuffel liefs martine |
|
| Peter van Tiel: | Dinsdag, januari 18, 2011 18:23 |
| He, je bent weer terug zie ik. Hoe gaat het? Je gedicht leest niet optimistisch. Ik geef je een troostknuffel. Veel liefs van, Peter. En op jouw vraag onder mijn senryu.... Ik ben een man dus als ik zou moeten kiezen dan toch maar voor de tweede optie. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: remie | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 18 januari 2011 | ||
| Thema's: | ||