Jung laten we voorbijgaan
al die uren van gepraat
van verbonden voelen met
nutteloos geblaat
Zouden we niet beter dansen
hopseflopsen tot de wereld vergaat?

Laat het sneeuwen in het hoofd
nieuwe maagdelijkheid ontdekken
voorbij blijft, het is geweest
zout van tranen, het doet slakken
wijken van het eeuwige pad

Vliegend tapijtje met mot
kijk er vormen zich gaten
Men roept hosanna in den hoge
verbindt zich met hemel
en jawel met een stotterende hel

Het is zoveel om te omschrijven
Er past een hamer om kleuren te slaan
een scherp oog voor het gemaakte spoor
halfvol gewaaide voetstappen in het zand
het water is niet meer veraf