De weg er naartoe was niet altijd even mooi, maar het er zijn en niet binnen kunnen, niet weten of het ooit wel kan - Was ik nog maar onderweg, de spitse tegels die me doen voelen dat ik beweeg.
Dat ik ooit kwetsbaar was maar niet mocht zijn, nooit klein en ik weet dat het nog ergens zit, al hoop geeft. Dat ik niet groter groei,