Insomnia
Gedachten wervelen rond alsof het stormt.
In mijn hoofd raast de wind, gaat het tekeer.
Ik wil... ik moet... ik ga... zonder dat het ooit verstomt.
De klok loopt meedogenloos door, een uur voorbij alweer.
Het gevoel van rust is als een fata morgana in de woestijn.
Een oase van rust waar ik zo erg naar verlang.
Het lijkt dichtbij, binnen handbereik waar ik wil zijn.
Maar de slaap zal niet snel komen ben ik bang.
Gisteren en morgen zullen naadloos overgaan in vandaag.
Vermoeid blijven mijn ogen steeds langer dicht.
Vermoeid, uitgeput en moegestreden val ik omlaag.
De leegte en duisternis in, rust is eindelijk in zicht.
Reacties op dit gedicht
| waandichtersland: | Zondag, januari 23, 2011 09:56 |
| ja, want hier gaat niemand er wat van zeggen ze geven je een nachtkus en zeggen je goedemorgen de klok draait door en keelt mijn uren meedogenloos als we kritiek geven worden we afgesloten ha, lekker die rust he:P |
|
| Gevoelig hart: | Zondag, januari 23, 2011 00:22 |
| Misschien moet ik eens zorgvuldiger nakijken voor ik wat stuur LOL... de klok loopt door... volgens mij kan dat anders maar goed het staat er nou eenmaal forgive me for being lazy XD | |
Over dit gedicht
| Auteur: Gevoelig hart | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 22 januari 2011 | ||
| Thema's: | ||