Vooruitzicht
Er wast een storm aan de horizon
van opgewonden weer & wolken
kolkend huilen schreeuwende koppen
&
bij monde golven spreidt getij
Brekend basalt in bitumen klauwen
grauw gravend naar grip
&
grijpend naar houvast
verbindt het vaste land
Het licht zwicht, korrelig wit
wazig verwaaiend naar mistig en zilt
&
wild dravend door het gehelmde land
alom sluitend dichterbij
Slagregens slaan
naar binnen.
Reacties op dit gedicht
| Syn.ther.: | Zondag, januari 23, 2011 02:57 |
| je moet het eigenlijk proeven, in de lucht | |
| Nummer 127 : | Zondag, januari 23, 2011 02:55 |
| hoor het water roepen... B |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Syn.ther. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 23 januari 2011 | ||
| Thema's: | ||