Elke dag als ik wakker word is er weer een dag voorbij gegaan,
Alles kan maar er gebeurt niks maar toch op nieuw valt er een traan.
Niks meer dan een open gedachten met vele vragen en verdriet,
Ik heb het geprobeert te veranderen maar dit keer lukte het niet.
Kijk maar naar ons.
In het donker lig ik wakker in bed te staren in de nacht,
Ik ben in strijd met mijn gevoelens en bid voor een beetje hulp want dit had ik niet verwacht.
Hoe moet ik dromen met die onbeantwoorden vragen en al die zinnen,
Hoe moet ik omgaan met die druk van gevoelens diep van binnen?
Misschien is der wel geen ons.....