VROEGER?


Mijn woorden
hebben het gezegd.
Ik heb je alles uitgelegd.
Gedachten en gevoelens
staan nu op papier.
Het dwarrelt zachtjes
op een koele wind.
Ik vertel je alles,
kom maar hier.

Kom naast me zitten,
geef je hand.
Dat praat gemakkelijk,
dat maakt een band.
Ik voel je warmte
door mij gaan.
Je ogen wachten,
tot mijn woorden
je verstaan.

Je hand druk harder
als je mijn emoties leest
tussen de regels.
Je ogen voelen,
hoe gedachten scheuren
uit een lang vergeten web.
Het ingekapselde verdriet.
De pijn van de herinnering
maar liever niet.

Je hebt geholpen met het
zoeken naar verbanden.
Je troostte me,
je liefde ruim voorhanden.
Stukjes leven heb ik teruggezet.
Sommige een andere plaats gegeven.
Een enkeling is weggedaan,
die wilde ik niet meer beleven.

Ik ben nu klaar met vroeger leven.
Een goede basis is gebleven.
Het vertouwen is hersteld.
Mijn toekomst in jouw handen
is veiliger dan ooit gesteld.


WIL MELKER
09/11/2000