Feniks
Aardedonker vochtig kerker
geur van kalksteen holle echo
het onhoorbaar voetgestap
van boze geesten
trippeltrap
zie dan ineens
het luik gaat langzaam open oogverblindend
licht snijdt binnen iemand in de verte roept
kom hier
vogelfenixveren spreidend aarzelend gewapper
met mijn eigen vleugelkracht stijg ik
bepoederd met een grijze as
vanuit het diepste zwarte
donker van mijn ziel omhoog omhoog
de wolligwarme liefdevolle
blonde zonnestralen
tegemoet
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Coronis | 
|
|
| Gecontroleerd door: de Diana | ||
| Gepubliceerd op: 26 januari 2011 | ||
| Thema's: | ||