De wereld valt uiteen
De wereld valt uiteen
Een kusje op mijn wang,
Zo zacht als de streling,
Van de wind door de bladeren,
Een aai over m’n hoofd,
Als de lentebloesem,
Die zachtjes nederdaalt,
Je zacht zoete parfum,
Een genot voor mijn neus,
Je haren op mijn borst,
Als de veren van een
Pasgeboren vogeltje,
Je nagels krassend over mijn lijf,
Een heerlijke liefdevolle pijn,
Een zachte kneep in mijn bil,
Om aan te geven,
Jij bent van mij!
Jouw armen om mij heen,
Het gevoel van thuis zijn overal
Jouw lippen op de mijne,
En de wereld valt uiteen
Een kusje op mijn wang,
Zo zacht als de streling,
Van de wind door de bladeren,
Een aai over m’n hoofd,
Als de lentebloesem,
Die zachtjes nederdaalt,
Je zacht zoete parfum,
Een genot voor mijn neus,
Je haren op mijn borst,
Als de veren van een
Pasgeboren vogeltje,
Je nagels krassend over mijn lijf,
Een heerlijke liefdevolle pijn,
Een zachte kneep in mijn bil,
Om aan te geven,
Jij bent van mij!
Jouw armen om mij heen,
Het gevoel van thuis zijn overal
Jouw lippen op de mijne,
En de wereld valt uiteen
Reacties op dit gedicht
| free: | Vrijdag, mei 03, 2002 20:49 |
| wat wil je nog meer.... liefs free ~(O)~ |
|
| Hanneke Eirinn: | Vrijdag, mei 03, 2002 14:04 |
| heerlijk gedicht! :) | |
