Mijn stem.
De woorden en zinnen
Zijn verstrengeld in gedachten
Een kluwen van stiltes en een schreeuw.
Ze komen niet verder, worden te groot,
Stijgen me te boven.
Ik stik in de letters die blijven hangen
Tussen nooit gesproken en altijd gevoeld.
Maar ik heb een stem
Ik kan spreken, fluisteren, schreeuwen
Kan roepen en praten zeggen vertellen.
Ik heb een stem.
Letters worden woorden, worden zinnen
Vallen weer uit elkaar, want alles is nieuw
En kwetsbaar.
Maar ze bestaan, en groeien, worden groter
En mooier en ze leven. Ik voel ze leven.
Ik voel alles, de stiltes en de schreeuw,
En ik laat ze naar buiten, laat ze vrij.
Want ik heb een stem.
Reacties op dit gedicht
| Allysson: | Donderdag, april 07, 2011 16:00 |
| een stem hebben we idd niet voor nix. tog, soms is het wel moeilijk m te gebruiken. laten we maar proberen.. op een dag zal je stem gehoord worden! liefs, ally |
|
| maanlantaarn: | Donderdag, januari 27, 2011 18:29 |
| laten we hopen dat ie vals is:P |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Mysticelfje |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 27 januari 2011 | ||
| Thema's: | ||