De plaats waar wij ontwaakte
Laten we een stapje verder gaan
Ook al weet ik dat je me nog niet kent
Zoiets doen als dit niet gewend
Ik die je zomaar tot me wenkt
En jou mijn hand brengt
Waarom je me vertrouwde weet ik niet
Je zag hetzelfde verlangen wat ziet
Dat we verder moesten gaan
Naar de plaats waar dromen niet bestaan
Want hopen en dromen zijn relatief
In het hier en nu zijn kent zijn droom en geheim
Als een wezenlijk samenzijn
Toen je in mijn ogen keek zag je het
Wij zagen dat de tijd was gekomen
Om samen te wonen
Zodat we het ieder moment waar kunnen maken
De compassie om vanuit de aarde het paradijs aan te raken
Haar ogen staan me nu iedere dag bij
Haar ogen zijn onderdeel van mij
Ik voel en zie ze in alles wat ik doe
Ze pakken me op als ik me troosteloos voel en moe
Onbewust waren zij er al
Zij zagen mij
Toen ik me bevond in het diepste dal
Daar waar we de belofte maakte
Wat onze harten van de hel losmaakte
De plaats waar wij ontwaakte
Reacties op dit gedicht
| windwhisper: | Zaterdag, januari 29, 2011 07:35 |
| als een droom lieve groet Cobie Goede morgen |
|
| youkie: | Zaterdag, januari 29, 2011 06:34 |
| goede morgen de liefde gaat nooit vervelen als je ze kan delen fijne dag |
|
