Arthur en Alice
Eenzaamheid dreef hen,
totdat de muren bezweken,
naar vertier met de voetjes van de vloer
waar zuurstofgebrek
de chemie tussen Alice en Arthur
opnieuw moest ontwaken
toen de naakte waarheid
ritme en melodie
het luchtkasteel koesterde
zodat oprechte ware liefde
door de illusie werd geslecht.
totdat de muren bezweken,
naar vertier met de voetjes van de vloer
waar zuurstofgebrek
de chemie tussen Alice en Arthur
opnieuw moest ontwaken
toen de naakte waarheid
ritme en melodie
het luchtkasteel koesterde
zodat oprechte ware liefde
door de illusie werd geslecht.
Reacties op dit gedicht
| windwhisper: | Zondag, januari 30, 2011 20:06 |
| ja wat is echte liefde en wat is illusie, ze zouden er een dansje op kunnen wagen, voordat alles in een zeepbel uiteen kon spatten... lieve groet Cobie prettige avond Johan |
|
Over dit gedicht
| Auteur: johannijmeijer | 
|
|
| Gecontroleerd door: de Diana | ||
| Gepubliceerd op: 30 januari 2011 | ||
| Thema's: | ||