lieve....
opde kazerne in Ermelo,
ja ik weet het zeker het hoorde zo,
ik voelde je warmte en je kracht,
maar toch ook zo teder en zo zacht,
na die nacht samen nog zoveel meegemaakt,
nu twee jaar later ben ik je kwijt geraakt,
het had zoveel mooier kunnen zijn,
je doet me nu zo vreselijk veel pijn,
de woorden die je zei,
het is over, uit, voorbij,
je hoort niet meer bij mij,
ik kon het niet geloven,
het ging mijn verstand te boven,
ik heb alles voor je opgegeven,
om met jouw door te kunnen leven,
je kon het allemaal niet meer aan,
En nu... nu moet ik je laten gaan,
mijn hart begint te scheuren,
er is niemand die mij op kan fleuren,
dagen, weken, maanden gaan voorbij,
maar toch weet ik het zeker....
.... jij hoort bij mij!