soms,heel soms....
soms draait er in mijn hoofd een film,
dan zie ik me weer als een zondagskind
huppelend, zonder zorgen
dansend door de tuin van mijn vadershuis
waar ik toen veilig was geborgen,
mijn lange stroblonde haren
wuivend, wapperend in de wind.
'k hoor mijn moeder weer piano spelen
en vader verzen voordragen met een sonore stem
met kerstmis klonk uit onze zilveren kelen
een cantate voor 't kind van betlehem.
kwam na ijskoude winters,
de lente weer de aarde sieren
met sneeuwklokjes,
krokussen en narcissen tussen ’t kreupelhout,
was het tijd om 't paasfeest te vieren
met eieren vol engeltjes van puurrood goud.
dan hoor ik weer de klokken beieren
het orgel dreunen door
de hoge gewelven
van d’oude kerk.
soms , heel soms nog.
komt dat ,
niet te geloven weer boven
noemen mensen zoiets heimwee
of klinkt dat woord hier te sterk?
dan zie ik me weer als een zondagskind
huppelend, zonder zorgen
dansend door de tuin van mijn vadershuis
waar ik toen veilig was geborgen,
mijn lange stroblonde haren
wuivend, wapperend in de wind.
'k hoor mijn moeder weer piano spelen
en vader verzen voordragen met een sonore stem
met kerstmis klonk uit onze zilveren kelen
een cantate voor 't kind van betlehem.
kwam na ijskoude winters,
de lente weer de aarde sieren
met sneeuwklokjes,
krokussen en narcissen tussen ’t kreupelhout,
was het tijd om 't paasfeest te vieren
met eieren vol engeltjes van puurrood goud.
dan hoor ik weer de klokken beieren
het orgel dreunen door
de hoge gewelven
van d’oude kerk.
soms , heel soms nog.
komt dat ,
niet te geloven weer boven
noemen mensen zoiets heimwee
of klinkt dat woord hier te sterk?
Reacties op dit gedicht
| joz. le bruyn: | Dinsdag, februari 01, 2011 13:40 |
| lieve mensen, van de hel in de hemel? dank voor jullie reacties,die mogen en moeten kritisch maar liefst dan toch gemotiveerd en gefundeerd blijven. om te zien hoe ik al jaren probeer te werken raadpleeg dan mijn blog : http://zonnehart2008.skynet.be/ daar zal je vinden waarom ik me toch verder blijf specialisren in de haiku of haikoe dichtvormen van japan. groetjes en tot lezens. voor iedereen veel deugd aan wat ik ook kort schrijf!!!!omietskorttezeggen moetj |
|
| leeslampje: | Dinsdag, februari 01, 2011 13:10 |
| even uit de waan van de dag naar het geleefde leven kijken en tot onszelf komen noem het zoals je wil ik noem het klasse:) |
|
| leeslampje: | Dinsdag, februari 01, 2011 13:09 |
| ben het met spring eens en zolang je kritiek kan hebben en er wat mee doet ga je beter schrijven of je wist een reaktie niemand die daar moeilijk over doet |
|
| spring-in-het-veld: | Dinsdag, februari 01, 2011 12:31 |
| wat mooi dat je nu een intens menselijk gevoel neerzet, ik kan het gewoon aanraken, zo lees ik je graag.. sorry voor mijn eerdere kritische gedrag, maar.. je bent er nu al beter door aan het schrijven geslagen , zie je dat zelf ook? jaja.....complimentje! poing ;) |
|
| Quicksilver: | Dinsdag, februari 01, 2011 12:01 |
| Bij dit gedicht komen er spontaan herinneringen in mijn hoofd van vroeger, dus ik lees dit in herkenning! Dicky |
|
| windwhisper: | Dinsdag, februari 01, 2011 09:09 |
| nou nostalgisch en wat weemoed dat stil verlangen naar....een mooike waar ik van kon genieten lieve groet Cobie goede morgen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: joz. le bruyn | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 01 februari 2011 | ||
| Thema's: | ||