Een zuiverend wit
een huiverend zwart
in een zuivere spiegel
het zingt in kruipende wijs
eenmaal los van het ijs
vindt het water z'n weg
onder een stromend gezang
met via beken en stromen
vaak woest slingerend
een gebulder in vele tonen
maar hier heerst een opperste stilte
de indrukken die dan langskomen
reiken mij het overdenken aan
Reacties op dit gedicht
| Ayesha Maliangkay: | Zaterdag, februari 05, 2011 13:48 |
| Hm... | |
| windwhisper: | Zaterdag, februari 05, 2011 11:04 |
| indrukwekkende stilte en hier oogst je bewondering lieve groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Rudolf | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 februari 2011 | ||
| Thema's: | ||