Koopjesjagers
Aan zijn hemdsmouwen bungelden vingers die niet bij zijn lichaam leken te horen
Ze staken bleek af tegen zijn glimmende manchetknopen met ingezet pyriet
Het gewijs naar zaken die mij geheel onbelangrijk leken vormde een barrière
En dus vlotte de communicatie stroperig als het laatste restje ketchup
Hij probeerde me te overtuigen van het gelijk dat hij bezitten moest
Maar ik luisterde niet meer.
Tell Sell
Reacties op dit gedicht
| entropy: | Zaterdag, februari 05, 2011 16:03 |
| Daarvoor hoef je niet naar tell sell te kijken (A) | |
| spring-in-het-veld: | Zaterdag, februari 05, 2011 11:25 |
| he! waar kom jij opeens vandaan? leuk, en inspirerend om weer eens iets verfrissends te mogen lezen.. aangenaam kennis te maken, groetje, sihv |
|
| windwhisper: | Zaterdag, februari 05, 2011 11:18 |
| tell sell ik trap er dus niet in lieve groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Han Sterk |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 05 februari 2011 | ||
| Thema's: | ||